Pozew Louisa Vuittona przeciwko Warner Bros., dotyczący pojawienia się podróbek toreb w scenie z filmu „Kac Vegas w Bangkoku”, został oddalony. Sędzia odrzucił skargę, jakoby wystąpienie podrabianych artykułów w filmie mogło „zdezorientować klientów”.
A judge has dismissed Louis Vuitton's lawsuit against Warner Bros. over knockoff handbags in a scene in 'The Hangover Part II'. The brand complained that the appearance of the fake products in the film could create "consumer confusion", but the judge dismissed the brand's concerns.
 |
| www.holywoodreporter.com |
We wspomnianej scenie postać grana przez Zacha Galifianakisa nosi ze sobą torbę oznaczoną literami LVM. Inna postać, popchnąwszy torbę, zostaje pouczona przez niego słowami: „Uważaj... to od Lewisa Vuittona”.
In the film, the character played by Zach Galifianakis carries a bag marked LVM, and when it gets pushed, he admonishes another character, "Be careful, that is … that is a Lewis Vuitton."
W zeszłym roku francuski dom mody pozwał wytwórnię, utrzymując, że owa 25-sekundowa scena zadziałała na jego niekorzyść, ponieważ bezprawnie wykorzystano w niej markę spółki, wywołując tym samym dezorientację wśród klientów. Według Louisa Vuittona, ukazana w filmie torba w rzeczywistości została wyprodukowana przez chińsko-amerykańską firmę Diophy, wobec czego spółka zażądała wielomilionowego odszkodowania za domniemane naruszenie Lanham Act. Oskarżenia Louisa Vuittona nie zrobiły jednak wrażenia na sędzim, który uznał je za bezzasadne w świetle pierwszej poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.
Last year, the French fashion house sued the studio, alleging that the 25-second scene harmed its brand by infringing its marks and creating consumer confusion. Louis Vuitton says the bag featured in the film was actually made by the Chinese-American company Diophy and demanded millions of dollars from an alleged violation of the Lanham Act. But the judge wasn't impressed with Louis Vuitton's allegations, saying the claims can't withstand a First Amendment review.
Najważniejszym precedensem z dziedziny wykorzystania znaków towarowych w dziełach artystycznych takich jak filmy jest sprawa Rogers kontra Grimaldi, w której Ginger Rogers bez powodzenia pozwała twórców filmu „Ginger i Fred”, wskazując, że tytuł filmu sugerował niezgodnie z prawdą jej rekomendację lub udział w nim. Pozwany miał wykazać, że użyty znak towarowy „nie został arbitralnie wybrany dla wykorzystania sławy powoda, lecz miał istotne znaczenie dla fabuły filmu”.
The key precedent in the use of trademarks in expressive works like films is Rogers v. Grimaldi, where Ginger Rogers sued the filmmakers of Ginger and Fred and unsuccessfully argued that the film's title falsely implied that she was endorsing or was featured in the film. In that decision, the defendant had shown that the use of a trademark was "not arbitrarily chosen just to exploit the publicity value of [the plaintiffs' mark] but instead had genuine relevance to the film's story."
Sędzia okręgowy Andrew Carter orzekł w piątek, że ów precedens jest adekwatny do bieżącego postępowania. Stwierdził, że „wykorzystanie torby Diophy przez Warner Bros. nie przekracza granic dopuszczalności” i przedstawił analizę problematycznej sceny:
„Dosadna wypowiedź »uważaj... to od Lewisa Vuittona«, którą Alan kieruje do Teddy’ego, brzmi snobistycznie tylko dlatego, że publika kojarzy Louisa Vuittona – do którego produktu torba Diophy jest łudząco podobna – z luksusem i stylem życia właściwym wyższym sferom. Jest ona również śmieszna, ponieważ Alan błędnie wymawia francuskie imię »Louis« tak jak angielskie »Lewis«, a także ironiczna, jako że nie potrafi on poprawnie wymówić nazwy marki jednej z kosztowniejszych rzeczy, jakie posiada, co ugruntowuje jego wizerunek osoby upośledzonej społecznie i komicznie nierozgarniętej. Cała scena wprowadza także komiczne napięcie pomiędzy Alanem a Teddym, które widoczne jest przez resztę filmu”.
U.S. District Court Judge Andrew Carter said Friday
that the same thing applies in this case. "Warner Bros.' use of the
Diophy bag meets this low threshold," he writes. The judge offers a critique of the scene in question:
"Alan's terse remark to Teddy to 'be careful' because his bag 'is a Lewis Vuitton' comes across as snobbish only because the public signifies Louis Vuitton -- to which the Diophy bag looks confusingly similar -- with luxury and a high society lifestyle. His remark also comes across as funny because he mispronounces the French 'Louis' like the English 'Lewis,' and ironic because he cannot correctly pronounce the brand name of one of his expensive possessions, adding to the image of Alan as a socially inept and comically misinformed character. This scene also introduces the comedic tension between Alan and Teddy that appears throughout the Film."
Sędzia oznajmił, że skoro torba Diophy ma znaczenie dla fabuły filmu, wykorzystanie jej przez Warner Bros. byłoby niedozwolone tylko, gdyby jednoznacznie i nieprawdziwie wskazano jej pochodzenie. Louis Vuitton stwierdził, że konsumenci mogliby mylnie uznać, iż torba Diophy jest oryginalną torbą Louisa Vuittona, a firma zgodziła się na jej przedstawienie w filmie. Carter orzekł, że żadne z tych oskarżeń nie odnosi się do samej treści filmu.
The judge says that since the Diophy bag has some relevance to the film, Warners' use of it is unprotected only if it explicitly misleads as to the source. Louis Vuitton argued that consumers would be confused into believing that the Diophy bag is really a genuine Louis Vuitton bag and that the company approved the use of the bag in the film. Carter said that neither of these allegations involves confusion as to the film.
„Louis Vuitton nie twierdzi konkretnie, że wytwórnia Warner Bros. miała na celu wykorzystanie torby Diophy do zasugerowania konsumentom, że Louis Vuitton brał udział w produkcji filmu lub go poleca. Skarga zatem nie określa nawet rodzaju niejasności, która miałaby podważyć zasadność oparcia się na precedensie sprawy Rogers”.
"Specifically, Louis Vuitton does not allege that Warner Bros. used the Diophy bag in order to mislead consumers into believing that Louis Vuitton produced or endorsed the film," he wrote. "Therefore, the complaint fails to even allege the type of confusion that could potentially overcome the Rogers protection."
Sędzia dodał, że kiedy postępowanie sądowe dotyczy wartości wyrażonych w pierwszej poprawce, sądy powinny interpretować Lanham Act ściśle i uwzględniać dobro publiczne, jakim jest wolność słowa. Stwierdził również, że jest mało prawdopodobne, by znacząca liczba widzów w ogóle zauważyła, że torba jest podróbką – prawdopodobieństwo, że odbiorcy zostali zmyleni jest zatem minimalne, natomiast konieczność opowiedzenia się za ochroną prawa do wolności wypowiedzi przeważa wszelkie negatywne konsekwencje przyjęcia odmiennego podejścia.
The judge adds that when First Amendment values are involved, courts should narrowly construe the Lanham Act and weigh the public interest in free expression. He says it is unlikely that an appreciable number of people watching the film would even notice that the bag is a knock-off, that any likelihood of confusion is minimal and thus the interests in protecting free expression outweigh any harm.
„Sąd postanawia, że oskarżenia Louisa Vuittona o mylenie odbiorców nie są wiarygodne, ani nawet »szczególnie sensowne«”, napisał sędzia w podsumowaniu. Wytwórnia Warner Bros. orzekła w oświadczeniu, że jest bardzo zadowolona z decyzji sądu. Louis Vuitton chce wycofania z obiegu wszystkich egzemplarzy „Kac Vegas w Bangkoku”, oraz przejęcia wszystkich zysków z filmu – czyli 581 milionów dolarów na całym świecie. To dopiero kac modowy.
"The court concludes that Louis Vuitton's allegations of confusion are not plausible, let alone 'particularly compelling,' " the judge wrote in summary. In a statement, Warner Bros said, “We are very pleased with the court’s decision.” Louis Vuitton wants all copies of The Hangover Part II removed from sale as well as profits from the film - which has taken over $581 million worldwide. Fashion hangover.
Read the document here
Źródło / Source:
http://www.hollywoodreporter.com/thr-esq/louis-vuitton-hangover-2-lawsuit-338650
