Licensing music

Fashion companies typically do not compose and record music in-house for their advertising campaigns. Instead, either they task their advertising agencies to compose original music (lyrics and melody) and to hire outside musicians to record those compositions, or they license existing compositions from music publishers and then either hire outside musicians to record those compositions or license existing recordings of those compositions form record labels.  Regardless of its originality, much of the music heard in fashion advertising campaigns is not owned by the fashion company, but rather is, at least in part, licensed. For that reason a review of the major types of music licenses provides helpful guidance.

Coco du Trocadéro

Synchronization License

A synchronization (or "synch") license gives an advertiser the right to use a musical composition (words and music) in timing with film, video, or other images, for example, as in a commercial or on a website. A synch license will include the right to copy the composition, to distribute copies of the audiovisual work (e.g., commercial) containing the composition, and to publicly perform the composition in connection with display and performance of the associated audiovisual work. This license will expressly exclude and disclaim any rights to any sound recording of the composition and will direct the advertiser to separately secure such rights through a master use license. A synch license also generally will not include any right to distribute sound-only recordings (e.g., Cds, MP3s) of the composition. Advertisers typically obtain a synch license from a music publishing company, rather than directly from the lyricist or composer who wrote the licensed composition.

Coco du Trocadéro

Photography

Zanotti New Campaign, SS 2013 with Anja Rubik

Fashion companies typically acquire photographs for their advertising campaigns either by shooting original photography in-house, commissioning original photography from an outside vendor, or by licensing existing photography from a third-party vendor - often a stock photo house. Stock houses - the most well-known of which are Corbis and Getty - are companies that own or have licensed extensive libraries of original photographs, and further license or sublicense those photographs on a photo-by-photo basis to advertisers and other for advertising campaigns and other projects.

Original Photography

Fashion companies and their advertising agencies or outside creative services providers should be way of basing their original photographs on third-party photographs, including third-party photographs that the advertiser or outside vendor has used in a mock-up (also known as a composite or comp) that informally presents the look, feel, and general subject matter of the proposed final photograph. 

What is trade dress and how is trade dress protected?

Trade dress is a form of IP that specifically protects the look or form of a product if the public has come to recognize that look as coming from a particular source. Trade dress is the "look" of an article or its packaging. The blue Tiffany box and Coca-Cola's glass bottle are considered notable examples of trade dress. However, trade dress does not protect functional elements. A product element is considered functional when the product would not work properly without that element. A good indication that something is functional would be that the element is disclosed in a utility patent. Trade dress only protects nonfunctional elements, or those elements of a product design that are primarily aesthetic, but only when these elements indicate the source of a product or service.

Source: www.ipbrief.net 

Source: annadeloresphoto.blogspot.com 

Source: www.hollywoodmegastore.com 

Personal Names as Trademarks

Disputes often arise when a fashion designers parts ways with a cooperate manufacturer that has acquired proprietary rights in the designer's name. While courts are generally reluctant to forbid a person from using his or her own name, they will limit a fashion designer from using his or her name if such restraint is necessary to avoid confusion in the marketplace. For example, in one case a court prohibited Paolo Gucci, the former chief designer of Gucci and grandson of its namesake designer, Guccio Gucci, from using the name "Gucci" as part of any trademark or trade name. Paolo Gucci was allowed to use his name only to identify himself as the designer of the products sold under a separate name. 

Source: moda-online.pl

In a more recent dispute, Paul Frank Industries, Inc. ("PFI"), brought a trademark infringement action against its former namesake designer, Paul Frank Sunich, alleging Mr. Sunich's use of his name in the sale of T-shirts after he had left PFI violated PFI's trademark rights. Finding that PFI had spent significant resources marketing and advertising the now famous Paul Frank mark, the court enjoined Mr. Sunich from using his name in areas (such as clothing) where the public had come to associate to use of Paul Frank with PFI. The court also ruled that if Mr. Sunich identified himself as the designer of products in areas that the public did not associate with PFI, those products would have to bear a disclaimer stating that Mr. Sunich is no longer affiliated with PFI.

Source: en.wikipedia.org 

Granice prawa w fotografii mody

Donald Judd, jeden ze sztandarowych twórców sztuki minimalistycznej stwierdził, że „sztuką jest to, co się za sztukę uważa”. Taki punkt widzenia zdecydowanie oddziela sztukę od wartości estetycznych. Jakkolwiek teorie te mogą budzić wiele zastrzeżeń i kontrowersji, jednak korespondują one z przepisami prawa międzynarodowego chroniącymi wolność wypowiedzi oraz z przepisami polskiej ustawy o prawie autorskim.

Źródło: Coco du Trocadero

Co to jest fotografia mody? 

Fotografia w sztuce współczesnej czy współczesna fotografia – szanse czy pułapki?

Kiedy fotografia mody stała się sztuką?

Kiedy zdjęcia z magazynów trafiły do galerii?

Dlaczego prestiż gazety często związany jest z fotografem?

Jak smakuje fotografia mody?

Jakie są czynniki wpływające na wartość fotografii?

Źródło: Coco du Trocadero

When Fashion meets Law

Pierwsze spotkanie Akademii Soft Skills dla Prawników oraz Fashion Law Business

W siedzibie Horsecka Jewellery w Kamienicy Braci Jabłkowskich, projektantki oryginalnej i niezwykle okazałej biżuterii, odbyło się pierwsze spotkanie z cyklu "Where Fashion meets Law". 

Pierwszą z prelegentek była Agnieszka Prus, założycielka marki AGA PRUS handmade shoes, która opowiedziała o tym, jak postanowiła kontynuować tradycję rodzinną i w ślad po dziadku i ojcu, jako pierwsza kobieta, zajmować się szewstwem i produkcją wspaniałych, ręcznie szytych, butów na miarę. Jednak - jak zaznaczyła już na początku - sama butów nie szyje. Aga, filigranowa i przypominająca Włoszkę, jest z wykształcenia projektantem grafikiem, ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych. Buty od AGI PRUS są niepowtarzalne, właściwie każdy model jest szyty dla indywidualnego klienta. Można wybrać samemu kolor, rodzaj skóry, podeszwę. Wykonane są wyłącznie ze skór naturalnych, pochodzących głównie z włoskich garbarni, a nieliczne sztuki  - jeszcze ze skór "odziedziczonych" po dziadku. Na parę czeka się od 4 do 6 tygodni. Obecnie dostępnych jest 7 modeli butów dla pań, w różnych zestawieniach kolorystycznych. Nie są to buty "na jeden sezon", to klasyka, którą nosi się latami i nigdy nie wychodzi z mody. Jak zdradziła nam Aga, największym powodzeniem cieszą się buty płaskie, w związku z tym myśli o tym, by w przyszłości w ofercie pojawiły się też klasyczne baleriny. 

Muszę przyznać, że zakochałam się w tych butach i związanej z nimi filozofii. Mało jest bowiem w dzisiejszych czasach prawdziwych rzemieślników, którzy w każdą produkowaną rzecz wkładają całe swoje serce. Dziś króluje masowość. Właścicielki stóp nietypowych: malutkich (rozmiary już od 35!), bardzo dużych (są też takie w rozmiarze 43), bardzo wąskich (jak ja...) czy szerokich, znajdą tam coś dla siebie. Myślę, że warto też wziąć pod uwagę fakt, że takie buty - kupione raz, będą nam służyć latami.